Πριν το διαλογισμό : κόψε ξύλα, κουβάλα νερό. Μετά το διαλογισμό: κόψε ξύλα, κουβάλα νερό.

Γνωμικό του Ζεν


Στο χάος του μοντέρνου κόσμου που ζούμε, υπάρχει μια ομορφιά στις απλές πράξεις.

Σφυροκοπούμαστε ανελέητα από διάφορα e-mails, συζητήσεις, ειδήσεις, απαιτήσεις, γεγονότα, που συμβαίνουν γύρω μας. Το μυαλό μας γίνεται ένας συνεχής χείμαρρος από σκέψεις που κατοικούν στο παρελθόν, ανησυχίες για το μέλλον, πράγματα που μας αποσπούν την προσοχή και μας κινούν άναρχα προς όλες τις κατευθύνσεις.

Αλλά όλα αυτά εξαφανίζονται όταν εστιάζουμε σε μία πράξη.

Δεν έχει σημασία ποια είναι αυτή η πράξη: καθόμαστε, περπατάμε, γράφουμε, διαβάζουμε, τρώμε, πλένουμε, μιλάμε, χουζουρεύουμε, παίζουμε. Εστιάζοντας στην πράξη, αφήνουμε τις ανησυχίες και τα άγχη μας, τις ζήλιες και το θυμό, τους θρήνους και οτιδήποτε μας αποσπά την προσοχή.

Υπάρχει κάτι βαθύ σε αυτή την απλότητα. Κάτι όμορφο, που σου κόβει την ανάσα.

 

Όταν περπατάς, περπάτα. Όταν τρως, τρώγε.

Γνωμικό του Ζεν


 

Είσαι στη μέση της μέρας σου σήμερα, και έχεις κατακλυστεί από σκέψεις, συναισθήματα, “πρέπει να κάνω”, συναντήσεις, διαβάσματα, και επικοινωνίες αυτής της μέρας.

Κάνε μια παύση. Ανέπνευσε. Άστα όλα αυτά να ξεθωριάσουν.

Τώρα εστίασε στο να κάνεις ένα πράγμα, αυτή ακριβώς τη στιγμή. Απλά διάλεξε ένα πράγμα, και απομάκρυνε όλα τα άλλα πράγματα που σου αποσπούν την προσοχή. Σοβαρά, απομάκρυνέ τα όλα. Κλείσε το Internet. Σταμάτα να διαβάζεις αυτό το άρθρο (ok, διάβασε λίγες γραμμές ακόμη, και μετά κλείσε το Internet!).

Άφησε όλες τις σκέψεις για οτιδήποτε άλλο, πέρα από τη συγκεκριμένη πράξη που διάλεξες να εστιάσεις, να ξεθωριάσουν κι αυτές. Θα σου ξανάρθουν – εσύ απλά παρατήρησέ τις, και μετά άστες να φύγουν. Και επέστρεψε στη συγκεκριμένη πράξη.

Αν τρως ένα φρούτο, γεύσου το, νιώσε την υφή του, έχε επίγνωση της πείνας σου ή της έλλειψής της. Αν γράφεις κάτι, βάλε την καρδιά σου σε αυτό το γραπτό, γίνε το ίδιο το γραπτό, κάνε τις λέξεις κτήμα σου.

Απλά πράξε.

Ο υπόλοιπος κόσμος ακούγεται σαν παράσιτα αυτή τη στιγμή. Είσαι μόνο εσύ, και η πράξη σου. Και συνειδητοποιείς: αυτό είναι που έχει σημασία. Σε αυτό, είναι τα πάντα.

Το Ζεν δεν είναι κάποιου είδους διέγερση, αλλά η αυτοσυγκέντρωση στην καθημερινή μας ρουτίνα.

Shunryu Suzuki