Το Δεκέμβριο του 2006, ο 9χρονος γιος μου Rain κι εγώ, αναζητούσαμε μια ενδιαφέρουσα ασχολία – κάτι να κάνουμε μαζί. Αποφασίσαμε λοιπόν να διαβάσουμε τα πέντε πρώτα βιβλία του Χάρι Πότερ πριν βγει η ταινία, στις 13 Ιουλίου 2007. Αυτό σήμαινε πως θα ‘πρεπε να διαβάσουμε πέντε βιβλία μέσα σε επτά μήνες, και αν έχετε διαβάσει αυτά τα βιβλία, τότε ξέρετε πως είναι αρκετά μεγάλα (ειδικά τα τελευταία).

Ήταν ακόμη μεγαλύτερη πρόκληση, αν σκεφτείτε ότι ο γιος μου Rain έμενε μαζί μου μόνο 3 μέρες την εβδομάδα – τις υπόλοιπες έμενε με τη μητέρα του. Αλλά όπως είπε και η κόρη μου, ο Rain κι εγώ είμαστε πολύ αποφασιστικοί χαρακτήρες, θα τα βγάζαμε πέρα με την πρόκληση αυτή.

Μέχρι το Φεβρουάριο είχαμε διαβάσει σφαίρα τα δύο πρώτα βιβλία, και τελειώναμε το τρίτο. Μας έμενε λοιπόν να διαβάσουμε 2 ακόμη βιβλία (μεγάλα!) μέσα σε πέντε μήνες. Ήμουν βέβαια αισιόδοξος ότι θα τα καταφέρουμε, και ίσως να ξεκινούσαμε ακόμη και το έκτο βιβλίο πριν βγει η ταινία. Τις ημέρες που ο Rain ήταν μαζί μου, διαβάζαμε τα απογεύματα, και ξυπνούσαμε νωρίς το πρωί για να συνεχίσουμε το διάβασμα. Όταν δεν ήταν μαζί μου, συχνά τον καλούσα και του διάβαζα από το τηλέφωνο τα απογεύματα – διαβάζαμε παράλληλα, εκείνος από το δικό του βιβλίο.

Ήταν φοβερή εμπειρία, αυτός ο μαραθώνιος Χάρι Πότερ με τον Rain. Είχαμε διαβάσει και στο παρελθόν, αλλά ποτέ με αυτή τη συχνότητα – με αυτό το μαραθώνιο περνούσαμε ποιοτικά το χρόνο μας, περισσότερο από ποτέ άλλοτε. Ήταν επίσης καταπληκτικό το ότι προσπαθούσαμε να πετύχουμε ένα στόχο μαζί, γιατί όχι μόνο μου έδινε ένα πολύ όμορφο συναίσθημα όσο φτάναμε κοντά στο στόχο μας, αλλά έδινε αυτό το υπέροχο συναίσθημα και σ’ εκείνον επίσης. Έτσι, όχι μόνο περνούσαμε χρόνο μαζί και διασκεδάζαμε, αλλά του μάθαινα και πώς να πετυχαίνει τους στόχους που θέτει.

Αυτό ήταν τόσο υπέροχο, που θέλω να το κάνω και με τα άλλα παιδιά μου. Έχω έξι παιδιά, άρα αυτό θα είναι επίσης πρόκληση. Θέλω να κάνω κάτι διαφορετικό με το καθένα, κάτι που θα το κάνουμε και θα περνάμε καλά, και παράλληλα θα μαθαίνουμε να πετυχαίνουμε στόχους μαζί.