Η αναπνοή είναι το πρώτο πράγμα που επηρεάζεται όταν είμαστε στρεσαρισμένοι. Αν σπάνια στρεσάρεσαι, τότε μια χαρά. Αν όμως σχεδόν κάθε σου μέρα συνοδεύεται με στρες, με γρήγορους ρυθμούς, με ένταση στη δουλειά, με ευθύνες και υποχρεώσεις που σε αγχώνουν, ίσως η αναπνοή σου έχει απορρυθμιστεί και δεν είχες το χρόνο ούτε καν να το προσέξεις. Παρατήρησε λίγο την αναπνοή σου. Πώς αναπνέεις όταν είσαι στη δουλειά, όταν κάνεις τις δουλειές του σπιτιού, όταν οδηγείς, ακόμα και τώρα που διαβάζεις? Είναι σύντομη και ρηχή? Είναι κάπως ζορισμένη? Αγχωμένη? Σταματά στο θώρακα ο αέρας που αναπνέεις ή πηγαίνει και χαμηλότερα, μέχρι κάτω στην κοιλιά?

Αυτή είναι μια εξέλιξη που συμβαίνει σχεδόν σε όλους μας, χωρίς να το συνειδητοποιούμε. Η φυσική αναπνοή του ανθρώπου από τη στιγμή που γεννιόμαστε, είναι κοιλιακή, δηλαδή αναπνέεις και ο αέρας κατεβαίνει στην κοιλιά. Η αναπνοή είναι ήρεμη και βαθιά. Θα το καταλάβετε αν παρατηρήσετε ένα μωρό ή ένα μικρό παιδί να αναπνέει, που κινείται η κοιλιά του μέσα έξω. Δεν το σκέφτεται, απλά συμβαίνει. Μεγαλώνοντας όμως, κι όσο μπαίνει το άγχος στη ζωή μας, η αναπνοή δε φτάνει μέχρι την κοιλιά – γίνεται πιο σύντομη, σταματά στο θώρακα, και χάνουμε αυτό το πολύ ωραίο φυσικό μασάζ που γίνεται στα όργανα της κοιλιάς.

Δεν είναι λίγοι επίσης που έχουν συνηθίσει να ρουφούν την κοιλίτσα τους επειδή βρίσκουν πως δεν είναι καθόλου κολακευτικό να φαίνεται πως πετάει. Δυστυχώς, οι δυτικοί, έχουμε κι αυτό το ταμπού. Κι όμως, είναι τόσο ευεργετική η κάθε αναπνοή που κάνει την κοιλιά μας να πηγαίνει μια μέσα μια έξω! Βασικά, λίγα πράγματα μπορούν να σε χαλαρώνουν τόσο τέλεια όσο λίγες βαθιές κοιλιακές αναπνοές.

Πριν από 5 χρόνια περίπου, όταν η καθημερινότητα μου περιλάμβανε ατελείωτες ώρες στο γραφείο, άρχισα να παρατηρώ ότι κάτι δεν πάει καλά με την αναπνοή μου. Αντί να αναπνέω χωρίς να το σκέφτομαι, έπιανα τον εαυτό μου να κάνω προσπάθεια να αναπνεύσω. Ήταν σαν να μη μου έφτανε ο αέρας κάθε ανάσας. Δεν ξέρω αν το έχεις αισθανθεί ποτέ – είναι τρομακτικό.

Για κάποιο διάστημα μπορεί απλά να το παρατηρείς, περιμένοντας μάλλον να σταματήσει. Όταν όμως είσαι σε μια ιδιαίτερα στρεσαρισμένη περίοδο της ζωής σου, πώς σταματάει?

Τότε ήταν που για πρώτη φορά σκέφτηκα να δοκιμάσω τη yoga, που είχα ακούσει ότι δουλεύουν με την αναπνοή. Δεν την είχα ψάξει ποτέ στο παρελθόν, και τίποτα δεν ήξερα, πέρα από το ότι είναι μια ήρεμη μορφή γυμναστικής. Έμενα στον Πειραιά τότε, κι επέλεξα ένα κέντρο yoga που τελικά αποδείχθηκε η καλύτερη δυνατή επιλογή. Κάναμε hatha yoga, όπως πολλοί μπορεί να έχετε ήδη ακούσει – Satyananda, για όσους ξέρετε δυο πράγματα παραπάνω.

Το πρώτο μάθημα με μια λέξη το λες: εμπειρία. Σε ένα βαθμό μπορείς να πεις ότι νιώθεις μέχρι και σοκαρισμένος με τους γύρω σου και τον τρόπο που ζουν όλοι τους την κάθε άσκηση, πέρα από εσένα που είσαι για πρώτη φορά μέσα στην αίθουσα και δεν καταλαβαίνεις και πολλά. Οι περισσότερες ασκήσεις φαίνονται απλές, ωστόσο τις νιώθεις να δουλεύουν στο σώμα σου, και αυτός ο συνδυασμός του “απλό, αλλά δουλεύει”, εμένα μου άρεσε πολύ. Η ηρεμία που υπάρχει στο χώρο κατά τη διάρκεια του μαθήματος, είναι καταπληκτική. Ακόμα κι αν δεν ταιριάζει η ηρεμία στο προφίλ σου 24 ώρες το 24ωρο, ένα τέτοιο διάλειμμα μέσα στη μέρα σου, πίστεψε με, είναι δώρο!

Από τότε απλά λέω: η yoga μου κάνει! Από τα πρώτα μαθήματα μαθαίνεις να εστιάζεις στην αναπνοή σου, και να καταλαβαίνεις σιγά σιγά πώς να τη ρυθμίζεις. Μαθαίνεις τεχνικές που μπορείς εύκολα να χρησιμοποιήσεις και στην καθημερινή σου ζωή, ακόμα κι όταν είσαι έντονα στρεσαρισμένος. Η αναπνοή σου όχι μόνο μπαίνει πολύ γρήγορα σε ένα ρυθμό, αλλά συνειδητοποιώντας ποιες ενέργειες ήταν αυτές που σε είχαν φτάσει σε σημείο να μη σου φτάνουν οι ανάσες, μπορείς να καταλάβεις πολλά για τον τρόπο που περνάς την καθημερινότητα σου. Πράγματα που κι εγώ πλέον τα έχω αλλάξει (ανεπιστρεπτί!), και είμαι πολύ ευχαριστημένη γι’ αυτό.

Εξέλιξη υπάρχει σε πολλά μέσα από τη yoga, πέρα από την αναπνοή σου. Ένα πράγμα που συνηθίζω να λέω είναι ότι η yoga σε κάνει καλύτερο άνθρωπο! Και όποιος από εσάς έχει δοκιμάσει, νομίζω θα συμφωνήσει.

Σκέψου κι αυτό: η αναπνοή σηματοδοτεί την ύπαρξη σου. Από τη στιγμή που γεννιέσαι μέχρι να αφήσεις την τελευταία σου ανάσα στον κόσμο αυτό. Μην την αφήνεις να περνά απαρατήρητη. Δώσε της τη σημασία που χρειάζεται.

 

Δείτε επίσης: